Ο Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Επαγγελματικών Τουριστικών Σκαφών Άνευ Πληρώματος (Σ.Ι.Τ.Ε.Σ.Α.Π) εξέδωσε δελτίο τύπου με θέμα «ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ – SOS», τονίζοντας ότι ο κλάδος, παρόλο που αποτελεί έναν από τους πιο δυναμικούς της οικονομίας, αντιμετωπίζει τα ίδια χρόνια προβλήματα χωρίς ουσιαστική πρόοδο. Εν μέσω της τουριστικής περιόδου, οι δύο γέφυρες διέλευσης σκαφών (Λευκάδας και Χαλκίδας) είναι εκτός λειτουργίας, προκαλώντας ταλαιπωρία, αυξημένα κόστη και απώλεια εσόδων. Επιπλέον, ο Σύνδεσμος επισημαίνει την πτώση των τιμών ενοικίασης σκαφών, την ανεπάρκεια των λιμενικών υποδομών, τις αυθαίρετες αποφάσεις των Δημοτικών Λιμενικών Ταμείων, τις απαγορεύσεις αγκυροβολίας από τα Λιμεναρχεία χωρίς έγκαιρη ενημέρωση, και τα χρονίζοντα προβλήματα του νομικού πλαισίου. Ο Σ.Ι.Τ.Ε.Σ.Α.Π. απευθύνει έκκληση προς την Κυβέρνηση για άμεση επίλυση των κρίσιμων αυτών θεμάτων, προκειμένου να αποτραπούν μη αναστρέψιμες συνέπειες για τον θαλάσσιο τουρισμό και την ελληνική οικονομία.
Αναφέρει η ανακοίνωση:
ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ -SOS
Ο θαλάσσιος τουρισμός αποτελεί έναν από τους πλέον δυναμικούς και στρατηγικής σημασίας κλάδους για την εθνική και τοπική οικονομία. Ωστόσο, βρισκόμαστε στο μέσον της τουριστικής περιόδου και για ακόμη μία φορά γινόμαστε θεατές στα ίδια προβλήματα, χωρίς ουσιαστική πρόοδο.
Παρά τη γενική παραδοχή της συμβολής του θαλάσσιου τουρισμού στην οικονομική ανάπτυξη και την τόνωση των τοπικών κοινωνιών, η στήριξη παραμένει σε επίπεδο δηλώσεων. Σήμερα, περισσότερα από 5.500 επαγγελματικά τουριστικά σκάφη κάτω των 24 μέτρων – περίπου το 85% του συνόλου – δραστηριοποιούνται από τον Μάρτιο έως τον Νοέμβριο, προσφέροντας ζωή και εισόδημα ακόμη και στα μικρότερα, λιγότερο γνωστά νησιά.
Ωστόσο, στην καρδιά της σεζόν, η χώρα διαθέτει μόλις δύο γέφυρες διέλευσης σκαφών (Λευκάδας και Χαλκίδας), καμία εκ των οποίων δεν λειτουργεί αυτή τη στιγμή (Λευκάδα: εκτός λειτουργίας επί σχεδόν έναν μήνα, Χαλκίδα: κλειστή τις τελευταίες ημέρες). Το αποτέλεσμα είναι σοβαρή ταλαιπωρία για τους ταξιδιώτες, αυξημένα κόστη και απώλεια πολύτιμων εσόδων για τις περιοχές που θα επισκέπτονταν τα σκάφη.
Κι όμως, αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου:
- Οι τιμές ενοικίασης σκαφών μειώνονται τα τελευταία δύο χρόνια, ενώ το λειτουργικό κόστος αυξάνεται δυσανάλογα, με πρώτο τα υπέρογκα τέλη ελλιμενισμού.
- Οι υποδομές παραμένουν ανεπαρκείς. Στην Αττική, η ανάγκη για τουλάχιστον μία νέα μαρίνα ή έστω πλωτό αγκυροβόλιο είναι επιτακτική. Πάνω από 300 σκάφη στερούνται θέσης ελλιμενισμού και καταφεύγουν σε λιμάνια χωρίς τις απαραίτητες υποδομές.
- Δημοτικά Λιμενικά Ταμεία προχωρούν σε αποφάσεις χωροθέτησης με τοπικά κριτήρια, εν μέσω σεζόν, απομακρύνοντας επιχειρήσεις με πολυετή δραστηριότητα και υπάρχουσες κρατήσεις.
- Λιμεναρχεία εκδίδουν απαγορεύσεις αγκυροβολίας χωρίς έγκαιρη ενημέρωση ή σήμανση, δημιουργώντας αναστάτωση στους τουρίστες.
Παράλληλα, χρονίζοντα προβλήματα παραμένουν άλυτα:
- Νομικό πλαίσιο καβοδεσίας
- Εξορθολογισμός απαιτήσεων εξοπλισμού σκαφών
- Επίλυση ζητημάτων προμήθειας φωτιστικών σημάτων κινδύνου (βεγγαλικών)
- Προσαρμογή νομοθεσίας στη σημερινή πραγματικότητα
- Υπαγωγή των ναυλώσεων σε χαμηλότερο συντελεστή ΦΠΑ
- Αναμόρφωση του φόρου πλοίων
- Μείωση γραφειοκρατίας και ταλαιπωρίας από τα ΚΕΦΟΔΕ
Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένα ιδιαίτερα δυσμενές επιχειρηματικό περιβάλλον, που μαθηματικά οδηγεί σε εγκατάλειψη του κλάδου από τους επιχειρηματίες.
Απευθύνουμε έκκληση προς την Κυβέρνηση να προβεί άμεσα στην επίλυση των κρίσιμων αυτών θεμάτων, πριν οι συνέπειες γίνουν μη αναστρέψιμες για τον θαλάσσιο τουρισμό και την ελληνική οικονομία.
