Η Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ν. Μαγνησίας διαμαρτύρεται και ζητά την απόσυρση του άρθρου 215 του πολυνομοσχεδίου για την «Ενίσχυση της Κεφαλαιαγοράς και άλλες διατάξεις» που δίνει τη δυνατότητα σε ιδιώτες να διαχειρίζονται ληξιπρόθεσμες ασφαλιστικές εισφορές προς τον ΕΦΚΑ.
Σε σχετική ανακοίνωση, μεταξύ άλλων η ΟΕΒΕΜ υποστηρίζει ότι:
“Σύμφωνα με το περιεχόμενο του συγκεκριμένου άρθρου, το Δ.Σ. του ΕΦΚΑ θα μπορεί με δική του απόφαση να εγκρίνει την ανάθεση διαχείρισης ληξιπρόθεσμων ασφαλιστικών εισφορών, το μητρώο οφειλετών, τον σχεδιασμό και την εκτέλεση δράσεων σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Ουσιαστικά το άρθρο επιτρέπει και επικυρώνει την παρουσία εισπρακτικών εταιρειών στο πεδίο των ασφαλιστικών οφειλών με πρόσβαση σε ευαίσθητες πληροφορίες. Σύμφωνα με το άρθρο και τις ανακοινώσεις του Υπουργείο αυτός είναι τρόπος ενίσχυσης της εισπραξιμότητας του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών (ΚΕΑΟ). Στην πραγματικότητα όμως έχουμε να κάνουμε με ιδιώτες «κυνηγούς κεφαλών» και πρακτικές αντίστοιχες των τραπεζών. Κάτι που όπως έχει αποδειχτεί μέχρι και σήμερα δεν βοήθησε σε καμία περίπτωση τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις και τους πολίτες. Αντιθέτως χάθηκαν επιχειρήσεις και σπίτια. Συνεπώς, δεν υπήρξε αποτελεσματική διαχείριση. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τον ΕΦΚΑ αλλά και προς άλλους οργανισμούς, είναι συνέπεια των διαδοχικών κρίσεων και προκλήσεων που βιώνουν οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά μέχρι και σήμερα και όχι αδιαφορία ή επιτηδευμένη ασυνέπεια των επαγγελματιών. Τα ποσά που οφείλει η συντριπτική πλειονότητα των οφειλετών προς τον ΕΦΚΑ δεν ξεπερνούν τις 15.000€, σύμφωνα με τα δημοσιευμένα στοιχεία του ΚΕΑΟ. Επίσης, επί του συνολικού ποσού οφειλών περίπου το 40% είναι πρόσθετα τέλη και προσαυξήσεις. Μια τέτοια απόφαση ανάθεσης σε ιδιώτες μόνο αρνητικά αποτελέσματα θα φέρει και νέα λουκέτα. Η Κυβέρνηση πρέπει να κατανοήσει πως τα προβλήματα και οι οφειλές στην πλειονότητά τους είναι συνέπειες των δύσκολων συγκυριών. Αυτό που χρειάζονται οι επαγγελματίες και οι πολίτες είναι έμπρακτη στήριξη και ευκαιρίες ανάκαμψης πριν την ολική καταστροφή. Λύση θα αποτελέσει η θεσμοθέτηση μιας γενναίας και ρεαλιστικής ρύθμισης των ασφαλιστικών εισφορών. Το συγκεκριμένο άρθρο δεν έπρεπε ποτέ να συνταχθεί και τώρα πρέπει να αποσυρθεί!”.